Gönlümün rıhtımını döven dalga
Harlıyor küllenmiş közümü
Dört bir yanım yangın yeri
Yitiklerden haberler geliyor
Gönlümün rıhtımını döven dalga
Köpürtüyor his şehrimin denizini
Bir yerlerde hasret diye atan kalbi
Elemin labirentinde boğuyor
Gönlümün rıhtımını döven dalga
Akıyor çatlamış zeminin cidarına
Can üflüyor kurumuş vicdana
Ufuklar bahar iklimine kayıyor
Gönlümün rıhtımını döven dalga
Sürüklüyor telaşesi dingin kametleri
Kimi Meriç’ten kimi Ege’den
Tekneler kıyımda acıya gark oluyor
Gönlümün rıhtımını döven dalga
Taşıyor çığlık çığlığa çocuk sesi
Dönüşür mazlumun sütresiz ahına
Akıbeti hüsran bitişi resmediyor
