Nerede sesin, nerede güneş gözlerin neşvesi
Sana mı kaldı aha efgan sesinle inleyişin
Kimdi seni inciten, ibrişim büküp iplik gibi
Ey Mahira ! sen mi isledin mûezza gibi kendini
Hüznünü içine gizleyip…
İki çocuk, bir de sen ,ana var, babadan yetim
Bıraktılar mi seni evlattan geçip, bir pula verip
İsledin mi seni, derdini gergefinden iğneden geçirip
Ey Mahira ! sen mi isledin mûezza gibi kendini Hüznünü içine gizleyip..
Gençliğinin baharını hazana cevirmişler vah vah
Yerini yurdunu virane edip seni yakmışlar ah mı ah
Kim bilir kaç geceyi sana ar etmişler gündüzü zar
Ey Mahira! Sen mi isledin mûezza gibi kendini Hüznünü içine gizleyip…
Çocuk yaşta yurdundan ayrı, yarın gözlerinde yasaklı
Dilin aşkı söylerken yüreğinde sevdan yamalı
Nasıl yarım kaldın böyle hülyalarda hayalin asılı
Ey Mahira! Sen mi isledin mûezza gibi kendini
Hüznünü içine gizleyip…
Yorgunsun biliyorum Mahira,hele dargınlığın
Yıllar geçse bile içinde bir yerlerde umut bekleyen yılların
Gelinliklerin en güzelini ,bulutlar bezemiş maviliklere adin
Ey Mahira! sen mi isledin mûezza gibi kendi
Gel gergefine yakamozlar tak ,gözlerinden hüznü sil
