Nefsime derim ki ;
Geldin, gidiyorsun ey cân !
Gün, aydı mı gözlerini ?
Yâ Mennân !
El-emân !
Sarılırken ak kefenine
And olsun ! Kirâmen kâtibine
Dönüp de bir bak mâzine
Ağla gözlerim ağla
Hebâ oldu geçti zaman,
Sen erittin sermayeni…
Yâ Hennân !
El-emân !
Gece ve seherin sahibine
Akrep düşmân yelkovana
Gam düşmüş seccâdene
Ağla gözlerim ağla
Kurbet içre gurbet yamân !
Ar bitirmiş sözlerini
Yâ Deyyân !
El-emân !
Diyar diyar çağlayana
Dua dua yalvarana
Hicret yurdu, hem vatana
Ağla gözlerim ağla
Recâ imiş havfa dermân
Kaldır Hakk’a ellerini
Yâ Gaffâr !
El-emân !
Ana, baba, kardaşına
Sözün geçmez tenine
Hem gelene, hem gidene
Ağla gözlerim ağla
Ömür boştu, ecel fermân
Yel götürdü günlerini
Yâ Settâr !
El-emân !
Vefâdan bîhaber dostuna
Cân kâtili cânânına
Âh-u efgân ile evlâdına
Ağla gözlerim ağla
Ya Hennân, ya Mennân, ya Deyyân !
Yoldaş eyle şefkatini
Yâ Gaffâr, yâ Settâr !
El-emân !
Boyun aşan günahına
Mahşer günü hesabına
Rahmân, rahîm dergâhına
Ağla gözlerim ağla
Ağla gözlerim ağla
Ya Hennân, ya Mennân, ya Deyyân !
Yoldaş eyle şefkatini
Yâ Gaffâr, yâ Settâr !
El-emân !
Ağla gözlerim ağla
