Güneş ve kar kucaklıyor aydınlık bir günü
Parıltılar kamaştırıyor göğün güzel gözünü
Postaladığım simli kış manzaraları gibi büyülü
Bu beyaz tabloda buluyorum küçüklüğümü
Bembeyaz denizde alev kızıl ateş dikenleri
Kızıl gerdanlı kuşlar onun tatlı meyvesi
Pembe bir gonca gül üşüyor soğuk yorganıyla
Ne nağmeler yakıyor ona bülbül ufacık canıyla
Donakalmış bir nehir zaman son hızıyla aksa da
Çatlatıyor uykusunu güneş alevden mızrağıyla
Gölge oyunları oynuyorum ben de karın üstünde
Aslımı arıyor gözlerim uzayan silüetimde
Gökte uçuşan binlerce kelebek iniyor yere tek tek
Basmaya kıyamıyorum incinmesin indiren melek
Avuçlarıma dökülüyor her tanede bin umut
Sakın ha erimesin haydi nefesini tut
Ah bu kar kalbimin her köşesini yıkasa
Kar taneleri gibi duygularım da durulsa
Ah bu karın ateşiyle erisem boydan boya
Buhardan bir balonla uçup gitsem semaya
Beyaz bir sayfa gibi açılıyor yollar önüme
Sayfaya aşık kalem sızıyor kelime kelime
İnce narin nergisler bakıyorlar kelama
Rayihalar sürünüp duruyorlar selama
Mor sümbüller durur mu onlar da açılıyor
Laleler geriden gelip kaneviçeye nakşoluyor
Güneş veda edince yalayıp tepeleri
Dökülüyor gecenin yaldızlı pelerini
Sessizlik bu limanın en muteber gemisi
Ağaçlar direk gibi açıyor yelkenini
Bir kardelen bakışı yakıyor yüreğimi
Yandıkça ısıtıyor üşüyen ellerimi
İçinde şömine yanan bir evim olmasa da
Uzanıyor hayalim bin bir türlü masala
Çarmıha gerilse de yeni doğan her umut
Gebedir bahara toprak, fısıldıyor kar ve bulut
Şiirim, hislerim, hasretim kar tanesi
Sevincin, tebessümün, ışıltın kar tanesi
Çiledir aşkın cilvesi, duanın bahanesi
Çeyizim, motifim, emeğim kar tanesi