Yıkıldı hânım, hânümânım,
Gönül sarayım,
Yıkıldı dağlar.
Bugün değil, bir çift göz
Nil, Fırat, Dicle ağlar.
Gözüm yaşarmadı belki,
Ammâ !
Gönlüm kan ağlar.
Yinede,
Akmadı göz yaşım,
Tenime sanmâ !
Ciğerimden kan damlar.
Emîn olabilirsin !
Ben gibi kepâze dahi
Yevm-i Muharrem oduna
Ağlayan cânlar misâli
Kanlı gözyaşıyla ağlar.
Zulm ulaştı âfâka !
Bir Kerbelâ değil.
Yaşanan bir değil, bin Muharrem,
Kesilen bir değil, bin Hüseyn’dir.
Yıkılan ümitlerim,
Yakılan yüreğimdir.
Evet, tenime değil,
Gözyaşım bugün,
Rûhuma, cânıma damlar.
Bir ben değil bugün, âsumân ağlar…
Mansur Turgut
