BİR AKINCININ RUZNAMESİNDEN / Ekvatorlu


-Üryan geldim yine üryan giderim
Ölmemeye elde fermanım mı var…-

Sevgiyle var olmuş varlığın özü
Hayata hizmetin günüdür bugün
Şefkatin o engin, parlak, gül yüzü
Nizama hürmetin günüdür bugün

Velakin kin, nefret sel olup akmış
Başlara zehirden şimşeği çakmış
Duydum ki masumun gözyaşı akmış
Hayretin, dehşetin günüdür bugün

Celâlim şahlanır, ciğerim sızlar
Yetim kalmış, ölmüş oğullar, kızlar
Ay karardı, söndü bütün yıldızlar
Zelil bir zulmetin günüdür bugün

Dedim hazır olsun sadık her nefer
Aydınlık bir bahar çıkılan sefer
Nurunu parlatan Hakk’tandır zafer
Hamlenin, gayretin günüdür bugün

Tahammülün yoksa bir damla yaşa
Baharı emanet eyleme kışa
Kaderde ne varsa o gelir başa
Hesapsız himmetin günüdür bugün

Ey güçten gayrıya saygı duymayan
Senin de hakkın var, az daha dayan
Leventler denizden, alpler karadan
Semâdan nusretin günüdür bugün

Parlayan pusatlar kınlara küstü
Kalkan kan ağladı, zırh yere düştü
Hüküm ya toprağın altı ya üstü…
Zalimin en çetin günüdür bugün

Bir zaman söz sende, devran senindi
Kaç masum tebessüm soldu, silindi…
Bu muydu kudretin ne oldu şimdi !!
Onulmaz zilletin günüdür bugün

Ahdim odur tâ ki en son nefese
Boynum ince hak-hukuk ne demişse
İbret olsun masum üzen herkese
Mutlak adaletin günüdür bugün

14-11-2024Perşembe, 06.45
Brüksel, Belçika

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *