Acılar tutuşur bir akşamüstü
Kızıl ufuklarda yanar aynalar
Dokunur ruhuma ibrişim gibi
Goncanın peşine düşen bozkırlar
Acılar tutuşur bir akşamüstü
Zaman müsteardır bir akşamüstü
Suskun kuşlar uçar hülyalarıma
Yağarken karları ruhum görmüştü
İçime yol alan baharlarıma
Zaman müsteardır bir akşamüstü
Kavuşur yer ve gök bir akşamüstü
Çağlayanlar akar asumanıma
Titrek bir çığlıktır gölgemde hüzün
Yol verir hazanlar kervanlarıma
Kavuşur yer ve gök bir akşamüstü
acılar tutuşur bir akşam üstü
dallarda altın kuşların büyüsü
ve yanar bütün bir ufuk acıdan
kanatlanıverir gözyaşı sürüsü