Biz cemaate girdiğimizde
Yaramaz, sokakta cilli oynayan çocuklardık
Başımızı okşadı
“Kur’an okurken ağlıyorsunuz.” dedi bize
Belki Kur’an bile okumuyorduk ki
Etrafımıza bakındık
“Kim o Kur’an okuyan ki!” der gibilerden
Hemi de ağlayan…
Önce Kur’an okumaya başladık
Koca adam
O’nu yalancı çıkarmamalıydık.
Evet artık Kur’an okuyorduk ama
Ağlamıyorduk ki!
Gittik sorduk
“Biz Kur’an okuyorduk ama ağlamıyorduk ki…”
Ufka doğru baktı
Gözünden bir çift gözyaşı süzüldü
Yanındakiler “Sen ne yaptın?’ der gibi baktılar
Ne yapmıştık ki?
“Ağlıyorsunuz, ağlıyorsunuz…” dedi.
Sonra, yıllar sonra
Kur’an okurken ilk gözyaşı süzülürken gözümden
O ânı hatırladım
Üşenmemiş çekinmemiş
Aynı şeyi söylemişti bize
Dile kolay kırk yıl…
Şimdi bize
“Ensar” diyor
“Muhacir” diyor
Ve sen ………. hanım
Bunları sorguluyorsun
Sorgulama!…
Bırak öyle kalsın
Onlar biliyorlar mı ki?
Başlarına konan talih kuşunu
O öyle diyorsa öyledir!
Kurcalama fazla…
Denilenin hakkını vermeye calışın
Sonradan çıkıyor.
Bittecrübe sabittir
Ne Kur’an okuması!
Ne ağlaması!
Sokakta cilli oynayan çocuklardık biz…
