Tuttuğum el soğuk, duvarlar dümdüz
Acılar bende, enkazlar bendedir
Güneş doğmadan üzerime henüz
Oğullar da bende kızlar bendedir
Su dedi toprağın altında bir ses
Üşüyor ayaklar, bedenler bikes
Enkaz içinde mecalsiz bir nefes
Dokundu ruhuma gizler bendedir
Sürgün, ah sen ne zehirli bir aşsın
Sürgün, ah sen kime bir arkadaşsın
Sürgün, ah sen duvardan ağır taşsın
Geceler de bende, güzler bendedir
Bazen Adıyaman bazen Hatay’ım
Bazen Maraş’ta su bazen de çayım
Elbistan’da mont bazen de hırkayım
Omuzlar da bende, yüzler bendedir
Sürgün, ah sen ne zehirli bir aşsın
Sürgün, ah sen kime bir arkadaşsın
Sürgün, ah sen duvardan ağır taşsın
Geceler de bende, güzler bendedir
Kâh dağ başında harap bir evdeyim
Kâh umudun söndüğü bir perdeyim
Kâh yapayalnız kalmış bir dedeyim
Heceler de bende, sözler bendedir