Bitti uzun geceler,
Mevsim bahara erdi.
Bir bir düştü cemreler,
Mevsim bahara erdi.
Her kışın sonu varmış,
Ay geceden doğarmış.
Dalları çiçek sarmış,
Mevsim bahara erdi.
Toprağın duâsıdır,
Diriliş edâsıdır.
Yûsuf’un rüyâsıdır,
Mevsim bahara erdi.
Bir telâş var toprakta,
Cümle âlem merakta.
Tohumlar çatlamakta,
Mevsim bahara erdi.
Acep kimdi yârımız,
Bilen bildi sırrımız,
Meyve verdi sabrımız.
Mevsim bahara erdi.
Hâzânda hüzünlendik,
Kış oldu kefenlendik.
Dertler ile demlendik,
Mevsim bahara erdi.
Hiç yılmadık cefâdan,
Güller ektik vefâdan.
Rahmet indi semâdan,
Mevsim bahara erdi.
Kim zamanın sâhibi,
Zaman kimin nâibi.
O’dur hükmün gâlibi,
Mevsim bahara erdi.
Gurbet elde minber var,
Minberden bir haber var.
Hoşbû misk-ü amber var.
Mevsim bahara erdi.
Üveykler kanatlansın,
Küheylanlar şahlansın.
Ümidimiz katlansın,
Mevsim bahara erdi.
~a terzioğlu~
