Kim demiş ki baharlar rüyalara emanet
Azar azar düşerek çoğalıyor damlalar
Benim mi bu bedenim kime ödenir diyet
Ağaran saçlarımda kırılıyor aynalar
Kim demiş ki baharlar rüyalara emanet
Gece olur şafağın özlemini duyarım
İlmik ilmik sabırla tüketirim zamanı
Aklımda bin bir soru başköşeye koyarım
Çileyle ızdırapla eritirim harmanı
Gece olur şafağın özlemini duyarım
Kaç zamandır uğramaz beklediğim kervanlar
İçtim içtim su gibi; yalnızlık damarımda
Ben gibi mahkûm olsun yalnızlığa zindanlar
Renk cümbüşü görülsün sararan efkârımda
Kaç zamandır uğramaz buralara kervanlar
Misafirim olursa yağmur çiseleyerek
Toprağım hayat bulur içtikçe kana kana
Bana benden ziyade ötelere dost gerek
‘Uçup gitti’ deseler ardım sıra sorana
Misafirim olursa yağmur çiseleyerek
