Beyaz bir sandalye oldu sana bir tabut
İnsanlık kör taklidi yapan bir mahluk
Hasta diyerek koydular sanki bir mezara
Kilitlediler yedi kat demir kapıları üzerine
Sesin duyulmasın, sessizce bir köşede öl, diye
Yüklediler tüm dünyanın yüklerini heybene
Oysaki tek suçun çalışmaktı insanların hayrına
Meslek hayatın doluydu tebriklerle, takdirnemelerle
Bir anda oldun hain, dünyanın en azılı suçlusu
Utanmadılar, adaleti uyguladıklarından dem vurdular
Aslında en büyük darbeyi iyilik yapmaya vurdular
Bir garip köşede sessizce aramızdan ayrıldı sonsuzluk yurduna
Burda kalanlar şimdilerde yalancı pişmanlıklar izhar etme gayretindeler
Ama nafile binlerce hassas ve temiz ruhlara kıydılar
Hâlâ adalet getireceklerini düşünürler
Zamanında öldürdükleri adaleti diriltme çabasındalar
Bozuk terazi bir gün herkesi tartar
Yaptıklarınızla insanımızın geleceğini çaldınız
Gül gibi insanları kırdınız
Sizin de bahçenizde gül açmasın
Siz de o bozuk terazide tartılasınız
Siz de yaşattıklarınızı yaşamadan ölmeyiniz.
Ahmet Gürdal
