özlem bacıma…
bülbül geçti gül oralı olmadı
çün özüne aynasında görünmez
yalan dünya hiç kimseye kalmadı
gül kokmasa bu bahçede yürünmez
hak çalabım beni dertten komadı
gam bağından mut çıkaran dirilmez
baykuş güne can gövdeye durmadı
rüstem okla yiğitçene yenilmez
kervan göçtü çöl deveyi sormadı
susuz dille suya medet çekilmez
kerbela da hüseynimi yormadı
ölüm candan başka yere ekilmez
ahi içti badesinde kalmadı
iman ağız ile elden dökülmez
kimse muhammed’i böyle bulmadı
ali bülbül olsa gülden geçilmez
