Kanatsız Kuşlar / Emine Çiftçi


Kutsal beldenin kanatsız kuşları

Yitirdim zeytin dalımı
Şimdi her yanımda koca bir acı

Bağrıma saplanmış bir hançer
Ah bilmiyorum titreyen yavru
Bu korkun bu acın nasıl geçer

Sana uzanamayan bu eller
Kim bilir ötelerde ne söyler
Çekip alsa dünyadan bu karanlığı

Çekip sarsa yahut sinesine masumları
Kalkan gibi korusa seni dualar

Yutuverse alev toplarını gözyaşları

Ah yavru kapanmaz bu insanlığın ayıbı
Kıvrım kıvrım vicdanları kan yuttu

Minik yumruğundaki kanlı ekmeğe

Hayata tutunur gibi tutunan yavru

Bahçelerin çiçekleri kurudu seninle
Renkler bir bir soldu
Veremedim sana sinemdeki tek umudu
Bir tebessüm bir oyuncak bir kucak
Yeterdi oysa sana minik yavrucak

Sana dar gelen dünya kime kalacak
Senin avucunda can verdi huzur

Mutluluk saklanıyor artık köşe bucak
Ne söylesem boş ne söylesem lafugüzaf
Nasıl helallik istenir senden çıkar mı bize af
Öbek öbek büyüyen gözlerinde korkunç fotoğraf
Çürümüş beyinler konuşur hala o taraf bu taraf

Kutsal beldenin kanatsız kuşları

Akıp durur senelerdir kanlı yaşları

Yasını tutar çocukların yer gök

Ağlar talihine

Kudüs’ün,Zeytindağı

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *