Bir koku, bir tını tetikledi
Ruhumun çıktığı gezmeleri
Gündüz ve gece boyu
Kalabalığın tam ortasında
Bakışlarım otogar girişi,
Köşe başı,
Sırtımda bir his atamadığım
Sanki senaryo yanlış
Yanlış bu rüyanın başı
Bir görüntüydü tetikleyen
Bir insan
İnandım ikinci sefer bakana kadar
Hep tutuldu nefesim
Yoruldum aklımın oyunundan
Kırıklar düştü kafesime
Kırıldıysam umudumdan
Güneş yüzümü görmeye dursun
Belirdi önümde anılardan bir deniz
Kabukları boş ve sivri
Basma etekli kadınların sesleri tiz
Çullar atılı üzerine iplerin
Zeytin çırpılıyor ötede
Kumun içinde bir incir
Ruhum gezerken ayaklarıma baktım
Varmışız bir daha dönmemeye
Yalnızız, parçalanmış kanatlarımız
Tüyleri eski bir gerçeklikte
Sonra sordum sarı çiçeğe
Nerde akşam gezmeleri?
Ezan sesleri nerde?
Taş duvarlar ve dikenli çalılar
Cırcır böceklerinin dağları nerde?
Bir kase çekirdek
Çay kaşığının sesi
Çaktırmadan ekrana takılıyor gözleri herkesin
Kabulleniş oturuyor göğsüme
Geri dönsek her şey aynı mı sanki?
Yırtıldı takvimler ve değişti insanlar
Söz vermiştim başta böyle düşünmemeye
Ruhum gezmekte ama bakışları köşe başı
Yosunlu bir çatı
Elle dokunmuş kırmızı halı
Tesadüfen kulağıma varıyor sesleri benim gibi konuşanların
Siz de mi kayboldunuz?
Gelin yerinizi alın
Bu yük yalnız çekilmiyor
Çay içerken konuşalım
Unuttuklarımızı hatırlarız, belki çakışır anılarımız
Yoksa da canınız sağ olsun, teldeki kuşlara sorarız
Mektup getirir yağmur
Uzaktan izleriz kalabalığı
Alışırız.
👏🏻👏🏻Harika, çok güzel içten bir şiir olmuş. Yüreğinize sağlık.🌹