tütsülenmiş balık tadı dilime
kokusu ceketime sinerken
kompartman köşelerinde
k/ömür kokulu çay içer gibi sade
bir hayali d/okuyorum
steplerin s/uçsuzluğunda
bulutlara dokunmaya direnen
tanımsız gergeflerde
eni konu bir tren düşü
insan bu alışıyor,ritmine
rayların ve vagonların
insan bu alışıyor uğultu senfonisine
sahi sen hiç üşüdün mü
iki vagonun birleştiği küçük odacıkta
her istasyona yazılmış özge şiir var mıdır
ya da banklarda geceleyen şair
sanırım her köşesine sinmiş
elveda hikayeleri tıkanır genzine garın
belki bu yüzden peronlarda hüzünler hıçkırıkla yıkanır
belki bu yüzden muştusu ayrı bir ihtişamdır baharın
Farzımuhal
