Sen Gülersin Çocuk / Ayşe Beçene
Dinlemez tomurcuk fırtına Anneler de kalır çiçeksiz Uzanır mı dallar semaya Sen büyürsün çocuk . Güneşin gözünde şebnem Kuşun kanadında bahar Tutunup mavi bulutlara Sen gelirsin çocuk . Dağılırken köpük köpük…
Dinlemez tomurcuk fırtına Anneler de kalır çiçeksiz Uzanır mı dallar semaya Sen büyürsün çocuk . Güneşin gözünde şebnem Kuşun kanadında bahar Tutunup mavi bulutlara Sen gelirsin çocuk . Dağılırken köpük köpük…
Ruhunun güzelliği yansıyor çehresineKırmızı güller meftun, eşsiz sevgisineDalgalı zülüflerine, akşam serinliğindeBağlanmış duygularım, oğlumun annesine . Gülşeninde durulur, hayallerimin çiçeğiAşkına vurulur, garip güvercin yüreğiHırçın rüzgar gözlerinin derinliğindeHuzur bulur, tek, oğlumun anneciği…
küçük bir çocuğun hapiste annesine söylediği "anne beni saymasınlar" sözü üzerine Uyumak istiyorum bırakın beni Buradayım işte görmüyor musunuz Bir çocuğu neden sayarsınız büyükler gibi Çok yoruldum uyumak istiyorum Anne…
Yağmur gece yağar içimeGüneşi arar bir çocukHayalinde gökkuşağıGün doğmazYağmur dinerBir çocuk koşar güneşe doğru... 21.09.2016 – 02:18
yani sence ben, susuyorum öyle mi yani sence ben, öylece sessiz ve taş gibi bilmelisin demiştim hatırla ben en güzel cevabı, susarak veriyorum ben en güzel sözcükleri,…
Tutulmuş Ay bakışlarını götürme uzağaBilirsin çölün neye muhtaç olduğunuSesin mahrem (ç)ağlayanlaraAlıp gitme nefesini dalgalara karışıpBir anıt misali kalKıymetini bilmeden kimseDur baş ucumda kıpırdamadan... Ne dumanı dindi ocağınNe de kurudu gözüm…
ÖnceGözlerden alıp biatRuhumu getirse kapına rüzgârEmzirse hasreti gözlerinde vuslatDurdursam zamanı sabaha kadarDizinde başım… Akıp gitse hayatAnsızınİzin verse de YaradanToplasam âlemin bütün saatiniTakvimleri söksem duvarlardanZamana dair ne varsa hepsiniDoldursam seninle geçen…
5.Bölüm FERYAT EDEN ANNE Bizi bugün başka bir bölüme götürdüler ve orada bütün parmak izlerimizi aldılar. Normalde parmak izi alınanlar bir gün sonra serbest kalıyorlar ama yarın pazar olduğu için…
Bir parça koptu ta derinlerdeAcı yokKan yokHis yokRenk yokYokluğun en derin hali ses yok.. Toprağı kaydı hayalimdeki ormanınBinlerce ağacın kökü parçalandıKimi devrildiKimi yuvarlandı baş aşağıKimi mezar oldu karanlığaKimi uçup gitti…
Ekim ayının yedisi , cumartesiydi. Nezarethaneden çıkardılar bizi. Ömrümde ilk defa bir nezarethanede uyumuştum. O da Edirne'nin az biraz ilerisinde bir kasabada , sınırın diğer tarafında. O geceyi yazacağım…
O sabah, içinde adını koyamadığı bir huzur vardı. Sobanın üstündeki ekmeğin kokusu odayı sarmıştı. İçinde hissettiği huzurla pencereye doğru yöneldi, perdenin ardından sokağa şöyle bir baktı. Köşedeki mahalle bakkalı…
göğsünden huruc eden hüznü çocuk,şimdi ellerimde dal açan ağaçta,şimdi dalların tam ortasında,ve suskun melekelerle çocuk!görüyorum , görüyorum...numan ! bu sesin rengi nedir ?numan ! bu tını hangi telden yavrucuk?numan ! …