Yenildim / Ceylan Güriçin

  • Post author:
  • Post comments:0 Yorum

Bir endam aynası karşımdaAdım sayıyorum kendimeAldım, verdim, ben seni yendim...Yendim, deyip gözgöze geliyorum kendimleYendim...Yendim...Yenildim...Ruhumun ilhamlarına sığınıyor iç sesimDar sokaklardan geçiyor çığlıklarımMağlup olmuş bakışlarımHadi baştanAldım, verdim, ben seni yendim...Yen-dim...Yen-dim...Ye-nil-dim...Bu sefer vurgulu…

Okumaya devam edinYenildim / Ceylan Güriçin

Nenem / Adem Yağmur

Yüzündeki derin çizgilerin, yaşanmamış yıllardan alacağı olduğu belliydi. Sessizliği, zamanın kör kuyusundan çıkarmış, kendine yoldaş etmiş. Ara sıra kendi kendine konuşmasını duymasam, konuşmayı unuttuğunu zannedeceğim. Büyük dayım, nenemin en  çok …

Okumaya devam edinNenem / Adem Yağmur

Ekmek / Adem Yağmur

Evdeki sessizliği pencerenin önündeki minik serçeler bozuyordu. Sofradaki ekmek kırıntılarını, bayat ekmek parçalarını pencerenin dış tarafına bırakırdı. Bunları gören kuşlar her gün uğrar, nasiplerine düşeni alırdı. Ürkek adımlarla etrafı gözetleyerek…

Okumaya devam edinEkmek / Adem Yağmur

bir şebnem düşer / Mehmet Şahin Keskin

  • Post author:
  • Post comments:0 Yorum

bir şebnem düşer baharın ortasına dirilişe “merhaba” der boyun büker erguvanlar  bahar mahşerinde  neşeleri kısa sürer . bir şebnem düşer hayatın ortasına celbeder merhameti şefkat kesilir anneler şükür damlatır çeşmeler  ikramlar birbirini izler . bir şebnem düşer denizin ortasına müjdeyle dolar gemiler…

Okumaya devam edinbir şebnem düşer / Mehmet Şahin Keskin

No more posts to load