-ölü doğan bir şiir
/Yıkılıyor tarassut kuleleri rodinanın
Çıkıyorum üşengeç bir elvedayla,arka kapıdan/
tamarind şerbetiydi sürgün
içmeye de yürek gerekti , reddetmeye de
bizim çocukların hürriyeti düşlediği gün
azade kalmanın kanaviçesi mavi
aykırı düşler kurmanın bedeli granit
göğ(s)ümüzde krater boşlukları
yani devasa ümit
yüksünmeden cüce yıldızların final hikayesine
solucan tünellerinde banliyö şarkıları söylemeye razı
ah bizim çocuklar
dual hipotezlerin marazı
pseudo hıçkırıklara kanmamalıydı belki
rivayetini yitirmiş mişli geçmiş zamanlar
