Önce
Gözlerden alıp biat
Ruhumu getirse kapına rüzgâr
Emzirse hasreti gözlerinde vuslat
Durdursam zamanı sabaha kadar
Dizinde başım… Akıp gitse hayat
Ansızın
İzin verse de Yaradan
Toplasam âlemin bütün saatini
Takvimleri söksem duvarlardan
Zamana dair ne varsa hepsini
Doldursam seninle geçen yıllardan
Sonra
Hayaline bürünerek
Uyumak, ölüm gibi uzun derinden
Ellerin dolaşsa alnımda bir tek
Kalkmadan anakucağı dizlerinden
Ah yaşansın bu an, kıyamete dek
O gün
Gelse keşke uzaklardan
Bağrımda kor kılıç sorsam hesabını
Aramıza giren zalim ayrılıklardan
Parçalasam ellerimle kalıbını ….
Öcümüzü alsam şu parmaklıklardan
Şimdi
Hakikat buz, hayalin kor
Titreyen göğsümde yanık bir bağır
Yanmak mı, donmak mı? İkisi de zor
Yokluk… Manası seninle zihnime ağır
Yaşamak ne güç beklemek ne de zor
yarın
içimde umut, bilinmez sır
Acımaz taştan vicdan ki zindan
Çaresizliği nasıl haykırırsan haykır
Sağır duvarlar, duymaz bağır çağır
Vuslat mı? Farkı yok ekmekten sudan
Vuslat mı? Uzat ellerini aydan
Yüreğimdeki zincirleri kır
Yusuf Kar
