Düzen böyle kurulmuş soğuğu ısısı var
Dört mevsim on iki ay hem günü haftası var
Saniye şaşmaz döner hem yolu rotası var
Sayısız penceresi iki de kapısı var…
Nicesi konup göçmüş Dünya denen yuvaya
Tevhid mührü vurulmuş dağa taşa ovaya
Balıklar yüzer kuşlar kanat çırpar havaya
Suyla kaplanmış sönmez ateşten yapısı var
Kim ne zaman gidecek belli değil kura yok
Yaşa makama cinse bakmaz ölüm sıra yok
Meccanen cümle varlık ne para ne kira yok
Alemler iç içedir insanda hepisi var
Var bu alemin elbet ustası şüphesiz Hak
Gözünü dört aç seyret Remzî gafleti bırak
Asıl iş ondan sonra kabri sanma son durak
Mümin olanın Kur’an gibi bir tapusu var..
Mehmet Remzî
👏👏👏👏👏