Yâreli sîneler, kırbaçla tedâvi edilmez !
Ey tabîb,
İknâ gerekir, medenîlere
İcbâr değil.
Lokmân, yâreye âğu değil,
Âb-ı hayât çalandır.
Îsâ, “biiznillâh” mevte,
hayât rengi verendir.
Yâre, şefkatle devâ bulur,
Şiddetle değil.
Yangına su ile koşulur,
Körükle değil.
Mabeynde rahîm olunur,
Şiddetli değil.
Kardeş, cân, karındâştır,
Gayr değil.
Gayra iki büklüm olursun,
Cânâ sille vurursun,
İş değil.
Üzersen sevdiğini,
Üzülürsün,
Hoş değil.
Duy sözümü,
Dediklerim boş değil.
