Yine enginliklerinde dolaştım
Gümüş renkli yalnızlığın
Bir resim tuvaliydi sandalım
Kamıştan bir neydi direği
Şiirli bir kağıtsa yelkeni
Kalemden bir olta yaptım
Ucuna bir virgül takıp
Salladım ya nasip
Hayallerimi çalarken
Bir rüzgar ıslığı
Yakamozlar göz kırptı
Güneş tutuşturdu umudumu
Umudum denize düştü
Sular tutuştu
Gök yüzü mavi bir mendil salladı
Aldım o mendili
Gümüş bir yakamozla
Kondurdum yakama
Mavi bir karanfil gibi..
Tepemde uçuşan martılara
Kırıntılar attım ümidimden
Çığlık tufanından kopan bir parça
Yelkenime kondu
Ağırlaşınca oltam
Çekiverdim denizden
Ne allı pullu kelimeler
Takıldı oltama
Ne de yosunlu bir harf
Sade bir parıltı
Denize düşen güneşten
Aldım o parıltıyı
Fener yaptım tekneme
Ve yelken açtım
Ufukta ağaran özgürlüğe…
