Yeni Eski / Emine Çiftçi

Bir yıl geride kaldı
Son yaprak da savruldu
Alnımda birkaç çentik
Avuçlarımda izi
Can evimde çivilenen anılar
Kalbimde sızı
Bir yaz günü terk ettiklerim
Şimdi boğazımda düğüm
İleride mi geride miyim
Eski ne kadar eski
Yeni şimdi eskidi
Eskici miyim ben neyim
Oysa vedalarımı yapmıştım
Of neden böyle kırgınım
Batıyor canımdaki kıymığım
Nedenler niçinler
Kafamda bir yığın sual
Önümde boş bir tuval
Üstümde geçen yıllarımın gölgesi
Paletimde koyu  hasret rengi
Acı bir sarı
Bir tutam umut mavisi
Düşlerimin uçuk pembesi
Gençliğimden sevda karası
Saçlarımın kar beyazı
Dualarımdan cennet yeşili
Memleketimden erguvan moru
Hislerimin bin bir tonu
Keman gibi inleyen gönlümün fonu
Sisli puslu bir kışta
Silinmiş siluetler
Çizerim ben bu resmi
Her günün fırçasıyla
Yıllarım tablo tablo
Tabutum taşır kargo
Sergi varmış yarına
Gülümsedim hep fotoğraflarıma
Gülümser miyim bakınca
Yanımda seyirciler onca
Kalmayayım utanca
Bu yük hayli ağırca
Mazide solan günlerim
Açılsın gonca gonca
Eskilerimden ip sağıp
Yeniye nakşolayım
Son yaprak savrulsa da
Yeniye intizarım

Ömrümün her deminde
O’nadır ah u zârım
Savruldu çemenzârım
Gül bahçende nazarım
Aşk olsun aşk bulayım
Aşkında kaybolayım

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *