Hasret / Yusuf Kar

Hasret
gecenin pençesinde çift kişilik oyundur
Her sabah bir kişinin oynadığı

Hasret
boş kalan kucağın
avuçlanan solundur
İçinde volkanların kaynadığı

Hasret
Seni yastıklardan uçurumlara iten
İçindeki ateştir
tutuşan resimlerden

Hasret
kalbini topuklarından tutar düşerken
Sanırsın hep seni tutacak o el
Yalnız tüm neşeni ister bedel

Hasret
Harput çırasıdır kuru kalbine
Tutuşur göğsünde iner derine
Yangın ruhunda mı, teninde midir?
Yüreğin su toplar patlar içine

Hasret
O özlendik bir eştir
yalnızlığında
Anadır ağrında sızında

Hasret
Derdinde babadır imdadına ilk koşan
Ekmeğine kardeştir lokmasını paylaşan

Hasret
O bakıştır
Oğlunda kızında
Seviyorsan güneştir
Yokluğu karanlık
Hasret
Özlüyorsan
Kara kıştır
Gizliyorsan
Yakarıştır

Hasret
Mezartaşıdır
Geride kaldığında
Gözyaşıdır
Uzaklara daldığında

Hasret tek kişilik oyundur
Hasret iki kişilik sondur