yani sence ben,
susuyorum öyle mi
yani sence ben,
öylece sessiz ve taş gibi
bilmelisin demiştim hatırla
ben en güzel cevabı,
susarak veriyorum
ben en güzel sözcükleri,
içimde saklıyorum
Cemal Süreyya,
meşrebimiz bir suskunlukta:
“Konuşmuyor,
Anlatmıyor diye hissetmiyor sanmayın. Kimisi de içine atar çığlıklarını.”
yani sence ben,
duruyorum öylece
yani sence ben,
bir ağaç gibi ayaktan nasipsiz
duymalısın demiştim hatırla
ben en hızlı adımları
durarak atıyorum
Nazım’ı hatırla ve ormanı
uzaklarda olsam da gül ne olur
ben buradan gamzeni görüyorum