Kaybolan kentin tufanında yeşermekse hayalim
Çorak topraklarda uykuya yatardı düşlerim
Ay’ın kederinde doğan sancılar içinde
Kurşuni deniz elçisiydi medcezir
Derinde bir yerde dünya batıyor
Kepenk iniyor vicdan çölüne
Yine de!
Soluk soluğa bir umut senfonisi
Huzurun arazı alın çizgisi
Her yanım telaş her yanım kuşatma
Yıkık başkaldırı terazisi avuçlarımda
Sırtımda kırık bir testi
Demin boğuluyordu insanlık
Şimdiyse!
Yükseliyor bir, Heyamola tınısı
