yorgunluk mu kalan geriye
bir sevda mevsiminden
Neden ürker olduk böyle kendi gölgemizden
annelerine ağlamak rutin
bu kahır memleketin
önce kendimiz sonra sevdamız kovulduk caddelerinden
ağlamasını iyi bilirdik oysa
bir masum kırlangıçın en kırılgan anında
ve üşümek buysa, üşürdük o kırlangıçın kanadında
ah devriyeler bir duysa
izin vermezdi uçuşumuza
İşte bu yüzden
bir kırlangıç sürüsünden de sessiz
Her sevda mevsiminde tekrar tekrar yare göçeriz
O dilerse
Farzımuhal
