Gül’su’rur / Farzımuhal

Ah Gül’su’rur
Çıktığın sonsuza yolculuk
Ağlayan Sadece nisan değil arkandan
Arif’an ç’ağlar durur
ağlar durur o kimsesiz çocuk
ki ağlamak memleketimde ölmek kadar sıradan

Ah Gül’su’rur
Ki huzur bir sarı kaftan
Ki yüzün ertelenmiş bayramlar avuntusu
Ki hüzün bir ılık yağmur
dökülür bakışlarından

Fm

This Post Has One Comment

  1. Adem Yağmur

    Emeğinize sağlık

Bir yanıt yazın