Tut ki kendimi çizeyimVe ağlasın her karalamada mürekkebim.Tut kiSenin diyarlarında hiç sulanmamış çorak toprağın olayım.Mutluluğun ilk geceleri bana uğramaz olduYıldızları artık tam seçemez oldumTut ki körlüğümdenSenin sesin benim göz bebeklerimBu…
Acıyı izzetle taşımışım ben Namerde düşmemiş derdim, bilesin Sen çorak mevsimde zehirli çimen Toprağını hâr ederdim, bilesin ... Kundağın pislenmiş, bulanmış başın Kaç necis ateşte kavrulur aşın? Âleme ayan da kirli çarşafın…
Gönlün ışığı gidince,Her mâniyi bir dağ görür.Çözümler onda bilmeceUfkunda sisler görünür. ..Zincire vurulmuş gibiÂh vahla yüklü matemiBaşka kulvarda gurbeti.Daim siyaha bürünür. ..Yansır simaya çilesi.Girdap misali halesiHuzura hasım sayesi…Meltemi tufan gibidir…