Sararıp soldu günler mevsim sonbaharSavruldu takvim tükendi aylarTerki diyar eyledi yine göçmen kuşlarAyrılık uğultusunda yapraklar rüzgarYürüyorum dolu dizgin yağmur iliklerimdeAçar mı kır çiçekleri yolumun üstündeSıra serviler gibi süzülüyor hayallerimSarılmış kasımpatı…
Hilmi Yavuz’a ben…öyle bir zaman içindeöyle bir tarifin meçhuluöyle bir sesle beraberne yana uçacağını bilmeyenkanatları mumdan bir kuş olmuşumben…hani şimdi, gözlere küsmüş deliguguk kuşu ve kengel misaliçağların mengenesinde bir ahöyle…
Mavi bir ışık süzüldü bugün hücremden içeriAldım onu sakladım gözbebeklerimde ,Sonra tuttum bir köşede sessizce nicedir beni bekleyen kağıdı kalemiNasılsın diye sor dedi ışıldayan mavi,uzun zaman oldu görmeyeli..Haklıydı çok uzun…