bağırsam…
kısık sesimi duyar mısın..?
çağırsam…
zamanımı paylaşır mısın..?
dost deyip, bağrıma bassam
haldaş deyip, hatırını sorsam
sırdaş deyip, kapını çalsam
gölgende yer verir misin..?
var mısın desem..
engin denizler ortası,
kızgın çöller vahası..
ve… ve yüce dağlar başı
mekanım, durağım desem
ziyaretime gelir misin..?
uzun lafın kısası
elinde Musa asası
sırtında Ömer hırkası
ruhuma derman olur musun..?
dilinde Hızır nefesi
kulağında Davud’un sesi
ruhunda İsa neşesi
yoluma revan olur musun..?
Osman Nuri Hoşdoğdu
ruhun derinliklerine bir yolculuk gördüm bu şiirde. çölde bir vaha serinliği… ne zor yolculuktur derinliklere dalış. ama bulunacak olan inci olunca değiyor. ve bizi alıp gök katmalnarında okyanus diplerind edolaştırıyor. kaleminize sağlık. sizden yeni şiirler bekleyelim. zira kalemin olmadığı yerde kan damlıyor.
Ne ulvi ne hoş duygular. İnsana geldiği yeri hatırlatıyor. Teşekkürler hocam,
Bagirsaniz da duyan yoksa nafile, ve bize düşen karınca sessizliğinde yakarış…. Yeni siirlerinizi dört gözle bekliyoruz