Uzun marşandiz treni, çoktan beri istasyonda duruyor, lokomotiften, sanki sönmüş gibi, hiçbir ses çıkmıyor. Trenin yanında, istasyon kapılarında kimsecikler görünmüyor. Bir vagondan solgun bir ışık şeridi çıkıyor, manevra rayları üzerine…
“Bütün iyi kitapları okumak, bu kitapların yazarı olmuş geçmiş yüzyılların insanlarıyla konuşmak gibidir.” [Descartes] Bize yaşanmamış gibi gelen çocukluk yıllarımızda, çok sevdiğimiz bir kitapla geçirdiğimiz günler kadar dolu dolu yaşanmış başka…
Ruhunu sevdiğinle birleştiren aklın hatırına suçluluk, beni bırak.Anne sevgisini ruha katan ve evladına sevgiyle kalpten bağlayan uğruna, git ve beni ağlayan kalbimle yalnız bırak. Rüyalar okyanusunda yelken açmama izin ver.…