geçerken indus nehrinden
kafamda kurguluyordum
yarın çok yaklaşacağım diye
yaklaşacağım hint denizine
sorguluyordum
bakarak yollardaki yalnızlığın izine
tuzun kokusunu duyacak mıyım
yosunsuz şiirler okuyacak
ve çok yor/g/un olacak mıyım
özlemenin yerine
şairin en derinine
ha bir hançer ha bir mısra saplanır say ki
“deniz cok uzaktaydı ve dokunuyordu yalnızlık”
söylemek dile kolay ki
deniz cok yakındaydı oysa
ve okunuyordu yalnızlık ve yalınlık
bir inci değerken gözlerine
sen ağlama kolaysa
yani yalnızlığın alegorik olmak dışında alakası yoktu
denize yakın yahut uzak olmakla
yani kategorik olarak yasaktı paylasmak yalnızlığı
adı konulmamış bu yalnızlığa mahrem olanla
bir kez daha selam yolluyorum o hep aydın kalan yanına
Fm