Sen Yoksun / Seyyah Matem

————————
Geceyi dönerken saat sen yoksun.
Gündüze karlı dağın eteğinde seninle uyanmak vardı,
Ben odun atarken sobaya sen hazırlardın kahvaltıyı,
Beraber yerdik, yazdan hazır olan balı, reçeli, peyniri…
Belki sonra kardan adam yapardık beraber
Burnuna havuç,gözüne zeytin koyardık.
Hep seninle olmak mutluluk verirdi bana
Şimdi yüzüm tavana bakıyor etrafta ne ses nede soba…
Bir ses var oda ranzanın gıcırtısı…
Dört duvarın içli sesi…. Üşüyorum her yer soğuk,
Ama ölmüyorum sen gittin gideli hep bu anı yaşıyorum. Neyse kalsın karlı dağın eteğindeki kar
Şimdi etraf karanlık ve soğuk Belki gün bugündür göçerim buralardan
O zaman konuşuruz karşılıklı uzun uzun….