nasıl bir denizi yutkundun bülbül
hangi gözlerden içtin de manayı
hangi hüznü kokladın,çektin içine
yaprağı dökülmüş her ağaca
çiçeği solmuş her bahçeye
ağıtlar yakmakta yorulmuşsun
yorgunluk bir ah durağıdır nasılsa
orada konaklar sendekiler
çıkar nağmeni, ser üzerime
çağımın güneşi üşüttü yüreğimi
paslandı bihemta elmas
mücella camlara ram oldu Ferhat
çıkar nağmeni, ser üzerime
çıkar ey zarif duyarlık
yaprağı dökülmüş her ağaca
çiçeği solmuş her bahçeye
ağıtlar yakmakta yorulmuşsun
yine kekeme yine ağır aksak heceler
bağışla beni bülbül
ben çağımın raksı
ben aynamın emzirdiği yetim
ben gölgelerin hor gördüğü öksürük
sen
sen
yaprağı dökülmüş her ağaca
çiçeği solmuş her bahçeye
ağıtlar yakmakta yorulmuşsun
Şiir okumak insanı gerçekten iyileştiriyor. İyi ki edebî sanatlar var.
Emeğinize sağlık
Nasılsın dedi….Ben; beni nasıl görmek istiyorsun?.. Nasıl olsa gören gözünde görmek istediğin gibiyim, diyemedim…..Ama inan hayatla boğuşmaya devam hocam,……biz çilekeş sokakların ürkek, yalnız adamıyız ….Geceleri, yarasaları bile ürkütmeyelim diye yürürken GÖLGEMİN SESİNDEN RAHATSIZ OLANLAR UTANSIN!…
ibrahim Kucuker