Yusuf Olmak/ Ahmet Göçer

Yusuf olmak zannederdim kaderimi

Gönlüme Züleyha nârı düştü,

Omuzlarım kaldırmaz oldu gururumu

Benliğim nefis harbine yenik düştü.

Kirpiklerim engel olamıyor göz pınarıma

Damladığı her yere birer volkan düştü,

Lav olup eriyip aktı yüreğim 

Çatlamış toprağa ahu figan düştü.

Başa çıkılmaz sanırdım bu yangın ile

Göklerden gönlüme bir tufan düştü,

Derman için dilendiğim kapı öyle güzel ki

Avuçlarıma sağanak sağanak çareler düştü.

One thought on “Yusuf Olmak/ Ahmet Göçer

Leave a Reply to Adem Yağmur Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *